انتخابات با انقلاب مشروطه و تشکیل مجلس شورای ملی وارد ادبیات سیاسی ایران شد. از پیروزی جنبش مشروطه در سال ۱۲۸۵هش، تا پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲بهمن۱۳۵۷، بیست و چهار دوره انتخابات مجلس شورای ملی برگزار شد. از این ۲۴دوره، پنج دوره در زمان قاجاریه (۱۳۰۴-۱۲۸۵هش)، هفت دوره در حکومت رضاخان (۱۳۲۰-۱۳۰۴)و دوازده دوره در حکومت محمدرضاشاه (۱۳۵۷-۱۳۲۰) برگزار شد.
مجلسین سنا و مؤسسان به موازات انتخابات مجلس شورا یا تحت شرایط خاصی تشکیل میشد. مجلس سنا بر اساس قانون اساسی مشروطیت در سال ۱۲۸۵هش، به همراه مجلس شورای ملی یکی از دو مجلس قانونگذاری ایران بود که نخستینبار در سال ۱۳۲۸ در زمان محمدرضا پهلوی تشکیل شد و با پیروزی انقلاب اسلامی منحل گردید. با توجه به انتصابی بودن نیمی از نمایندگان سنا توسط شاه، عملاً اراده ملی در انتخاب نمایندگان این مجلس، مفهوم خود را از دست داد و سنا تنها قدرت شاه را فزونی میداد. مجلس مؤسسان، مجمعی از نمایندگان ملت بود که از طریق انتخابات عمومی تشکیل میشد و مسئول تهیه قانون اساسی یا تغییر بعضی از اصول آن بود.