سازمان جاسوسی ایالات متحده امریکا در جهت محقق شدن اهداف این کشور در منطقه غرب آسیا به ویژه ایران از ابتدای انقلاب اسلامی ایران با اجرای طرحهای بسیار با توجه به تجربه فعالیتهای گستردهاش در کشورهای مختلف در پی براندازی یا دستکم تضعیف نظام جمهوری اسلامی گام برمیدارد. از جمله تکنیکهای این سازمان نفوذ در افراد و جریانهای مؤثر از جمله روحانیت بوده است. این تحقیق با پاسخ به این سؤال که راهبرد سازمان سیا در استفاده از برخی روحانیون علیه رهبر جمهوری اسلامی ایران در دهه شصت چه بوده است، با روش توصیفی- تحلیلی یافتههایی به دست میآورد که نشان میدهد سازمان سیا با نفوذ در برخی روحانیون شهیر که ایجاد زمینه همکاری با سازمان سیا در مکانیسم شخصیتی آنها امر ممکنی بود، علیه رهبر جمهوری اسلامی یعنی امام خمینی با دو روش سختافزاری یعنی براندازی نظامی و نرمافزاری یعنی تغییر گفتمان و منش فکری آنها، به مقابله میپردازد.