دکتر مظفر نامدار

گفتمان های رسمی در حوزه سیاست؛ دیدگاه های حاکم بر سامان سیاسی و نظم اجتماعی در سیصد سال اخیر است. سیطره این گفتمان ها را در روایت های مختلف «تجدد و ترقی» در ایران، «مدرنیسم» و «مدرنیزاسیون» تعریف کرده اند.

در تاریخ معاصر، هر روایت یا قرائت دیگری غیر از روایت ها یا قرائت های «مدرنیسم» و «مدرنیزاسیون» را یک گفتمان سنتی تلقی می کنند. همه روایت ها و قرائت های سنتی از سیاست و دگرگونی های اجتماعی را واپسگرا، غیر مولد و ضد حقوق بشر می دانند. بدین ترتیب همه دیدگاه های موجود در گفتمان شبه روشنفکری، اعم از گفتمان های «الحادی» و «سکولار» میانه خوبی با اندیشه های امام خمینی(ره)، نظریه انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی نمی تواند داشته باشند.

ما در این مقاله اندیشه های امام را از زاویه یک مهندس و معمار اجتماعی مبتکر، تحلیل می کنیم. هدف اصلی این مقاله آن است که ماهیت شالوده شکن اندیشه های امام خمینی(ره)، نظریه انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی با توجه به گفتمان های رسمی حاکم بر حوزه های سیاست تا حد ممکن تبیین نماید.  

نسخه کامل PDF
nunc felis dictum risus. commodo Curabitur Donec ut ut in id,