یکی از ارکان نگه‌دارنده رژیم پهلوی، سازمان اطلاعات و امنیت کشور، معروف به «ساواک» بود. ساواک بعد از کودتای ۲۸مرداد۱۳۳۲، مولود خشونت جنون‌آمیز رژیم منحوس پهلوی در سرکوب ملت ایران بود که توسط سازمان سیا و موساد و اینتلیجت‌سرویس انگلیس در ایران پایه‌ریزی شد. ویلیام سولیوان آخرین سفیر امریکا در ایران در بند ۹ خاطرات خود که مربوط به ساواک است، می‌نویسد: سازمان سیا در سال ۱۹۵۷م (۱۳۳۶ش) طرح و چهارچوب تشکیلاتی یک سازمان جدید اطلاعاتی را به شاه داد و خود در تأسیس و سازماندهی آن شرکت کرد. این تشکیلات که سازمان اطلاعات و امنیت کشور نامیده می‌شد به زودی به نام مخفف آن یعنی ساواک شهرت یافت. مأموران ساواک ابتدا در امریکا دوره‌های آموزشی می‌دیدند ولی بعدها اسرائیل هم از مراکز آموزشی ساواک بود… ساواک پس از قیام سال ۱۳۴۲ به رهبری آیت‌الله خمینی به تدریج از صورت یک سازمان اطلاعاتی و ضداطلاتی خارج شد و بخش عمده‌ای از آن مانند پلیس مخفی برای مقابله با مخالفان سیاسی رژیم پرداخت و روش‌های خشونت‌آمیز در ساواک ابعاد وسیع‌تری یافت… و به خاطر بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه و زندان‌های طولانی و بدون حکم دادگاه… از اواخر ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۰ نوعی حکومت ترور و وحشت بر ایران حکم‌فرما بود. ربودن و زندانی کردن مخالفان و آزار و شکنجه آنها در زندان‌های ساواک قابل انکار نیست. اشرف خواهر شاه نیز در خاطرات خود تأسیس ساواک را که حاصل کوشش مشترک امریکا و سازمان موساد بود یک لکه سیاه حکومت برادرش می‌داند.
