پایکوبی بر پیکر خونبار شهدای ۱۵خرداد۱۳۴۲!!
گروه پژوهشی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
یکی از واقعیت‌هایی که عده‌ای تلاش کردند در متون و منابع تاریخ معاصر ایران آن را از حافظه تاریخی ملت ایران پاک کنند، از یک طرف اهمیت جنبش ۱۵خرداد در ایجاد تزلزل در ارکان سلطنت پهلوی و از طرف دیگر و حجم شقاوتی که شاه در سرکوب این قیام از خود نشان داد، می‌باشد. امروز کسانی که شغل حقیرشان تطهیر سلطنت پهلوی از جنایت‌ها و مصیبت‌هایی است که در نیم‌قرن حکومت ننگین خود بر ملت ایران تحمیل کردند، به هر دری می‌زنند تا این اثرگذاری نهضت ۱۵خرداد و آن شقاوت شاه در سرکوب این نهضت را پنهان کنند.
اگر به ادعای بعضی از تحریف‌گران تاریخ، قیام ۱۵خرداد از جنبه فراگیری قشرهای اجتماعی و جغرافیای فرهنگی و سیاسی، قیام چندان مطرحی نبود و صرفاً یک حرکت محدود، پراکنده و کور در چند خیابان تهران یا قم بود، برقراری حکومت نظامی برای کنترل این قیام و گماردن غلامعلی اویسی یکی از خشن‌ترین، بی‌رحم‌ترین و سرسپرده‌ترین عنصر از عناصر وابسته به رژیم، به عنوان فرماندار نظامی تهران چه منطقی داشت؟ آیا برای پراکنده کردن چند عده محدود در خیابان‌های تهران و بعضی از شهرستان‌ها نیاز به لشکرکشی نیروهای زرهی شاه و آوردن تانک و مسلسل به خیابان‌ها بود؟
نسخه کامل pdf