دکتر مظفر نامدار
دلایل تاریخی و نوشته های زیادی وجود دارد که نشان می دهد رژیم مشروطه سلطنتی بر اساس نوعی پیوستگی و تداوم زیربنایی با آرمان های جریان های شبه روشنفکری سکولار ایران از میرزاملکم خان ناظم الدوله به بعد قرار دارد که آرزوی آنها تبدیل نظام ایلاتی سلطنت قاجاریه به یک رژیم دیکتاتوری قانونی شبیه به پاره‌ای از نظام مشروطه سلطنتی اروپا بود. رژیمی که متکی به پایگاه طبقاتی رجال سیاسی متشکل از زمین داران، سرمایه داران، صاحبان صنایع، مالکان بزرگ، بانکداران و قشرها می‌شد. که خود را میراث داراندیشه های مدرن می دانستند.
قیام پانزده خرداد در سال ۱۳۴۲ به نوعی اعتراض علیه سیاست هایی بود که این جریان در طول حاکمیت خود از مشروطه به بعد در ایران اجرا کردند. بازخوانی فلسفی و اجتماعی حاکمیت این جریان یکی از فرازهای مهم تاریخ دوران معاصر است که کمتر بدان پرداخته شده است. نویسنده در این مقاله تلاش می کند از زاویه آرمان های نهضت امام خمینی، عملکرد نظام مشروطه سلطنتی و جریان شبه روشنفکری وابسته به آن را نقد و ارزیابی کند.
