دکتر احمد رهدار
اسلام سیاسی مفهومی جدید، جعل‌شده از جانب غرب و با رویکردی برشی (تفکیکی) به اسلام، به معنی «اسلامی که به سیاست می‌پردازد» می‌باشد. این در حالی است که حسب رویکرد انسجامی (پیوسته) به اسلام، واژه مذکور به معنی «اسلامی که در برابر مدرنیته غربی مدعی ارایه طرح و برنامه برای مدیریت عالم است» می‌باشد. جدای از تفاوت‌های تفسیری اسلامی و غربی از مفهوم «اسلام سیاسی»، پیروزی انقلاب اسلامی ایران و اخیراً ظهور جنبش‌های اسلامی در خاورمیانه باعث شده تا انگیزه‌های معرفتی- سیاسی پیشین در جعل، تعریف و بازتعریف آن تشدید شده و گسترش یابد.
تأمل نظری و تلاش میدانی برای فهم دقیق‌تر و بیشتر اسلام سیاسی از طریق برش‌های مسئله‌ای بدان، باعث می‌شود تا به میزان شفافیت نظریه و برنامه مدیریتی آن، مواجهه‌اش با غرب، حداکثری شده و امکان‌های انتخاب اسلام و گذار از غرب، حداقل برای مسلمانان دقیق‌تر شوند. به نظر می‌رسد به لحاظ نظری، تئوری ولایت فقیه به مثابه کامل‌ترین تئوری فقه سیاسی اسلامی در حال حاضر و به لحاظ عملی، تجربه مدیریتی دوره جمهوری اسلامی ایران به مثابه تنهاترین نظام سیاسی اسلامی مستقل از غرب، بهترین و کامل‌ترین نمونه‌های اسلام سیاسی برای نیل به دغدغه پژوهش حاضر باشند.
