روجر کیران و توماس کنی دو تن از پژوهشگران انقلاب اکتبر روسیه در خصوص فروپاشی شوروی معتقدند فروپاشی اتحاد شوروی به علت بحران اقتصادی یا به سبب قیام مردم رخ نداد بلکه به علت اصلاحات در بالا به وسیله دو جریان عمده درون ساختار حاکمیت اتفاق افتاد؛ دو گرایش متفاوت که در ساختار حزب کمونیسم نهادینه شد و سازمان قدرت را شکل میداد. یک جریان گرایش پرولتری (کارگری) و بورژوایی (سرمایهدار) و جریان دوم گرایش دموکراتیک (مردمگرا) و بوروکراتیک (دولتگرا). به اعتقاد آنها، سیاستهای گورباچف اگرچه گریزناپذیر بود اما در فراهم کردن شرایط فروپاشی انقلاب اکتبر تصادفی نبود، بلکه بیش از هر چیز ناشی از نفوذ فرصتطلبان و سازشکارانی بود که از دیرباز در ساختار سیاسی شوروی رخنه کرده بودند و با گورباچف به قدرت رسیدند و شرایط را برای فروپاشی شوروی فراهم ساختند.
روش اعتبارزدایی از نظام شوروی و تهی کردن آرمانهای انقلابی این نظام، صرفنظر از محتوای سست، ضعیف و مادیگرای آن، اکنون میتواند درسهای گرانبهایی به همراه داشته باشد. خط فرصتطلبی و خط سازشکاری نطفه دیرپایی در سیاستهای ضد انقلابی در جنبشهای اجتماعی است. فروپاشی هیچ یک از انقلابهای بزرگ و جنبشهای مردمی، مقدر و از پیش مقرر نبوده و نیست. اما خط سازش و خط فرصتطلبی روند بازگشت به شرایط پیشاانقلابی را در قالبهای بهظاهر جذاب و اصلاحطلبانه آنچنان تئوریزه کرده و آگاهانه گروههای اجتماعی معینی را برای پشتیبانی از خط سیاسی خود ساماندهی میکند که عادیترین شکل فروپاشی جنبشهای مردمی نهادینه شود.
راست است که گفتهاند آزاردهندهترین وجه فروپاشی انقلابها از بسیاری جهات، فرصتطلبی و سازشکاری نیست که از درون نیروهای بهظاهر انقلابی سر بر میآورد بلکه آزاردهنده این است که جریان انقلابی نتواند جریانهای فرصتطلب و سازشکار و سیاستهای فرصتطلبانه و سازشکارانه را در هسته نظام انقلابی شناسایی و خنثی سازد؛ یعنی نظام انقلابی و انقلابیون، فاقد هوشیاری و اراده پولادین برای مقابله با فعالیتهای آشکار و پنهان سازشکاران و فرصتطلبان باشند و درهای کشور را به روی این خط باز گذارند.
تاریخ مطالعه جنبشهای اجتماعی به ما میآموزد که رصد پیوسته روزنههای رخنه فرصتطلبان و سازشکاران در هسته انقلاب، یک ضرورت عقلی و تاریخی خط انقلابی و خط مقاومت است. امروز خطرناکترین آفتی که میتواند هسته انقلاب اسلامی را تهدید کند و به آرمانهای انقلاب اسلامی آسیب رساند نفوذ جریان سازش در ساختار دیوانسالاری جمهوری اسلامی است.
فصلنامه پانزده خرداد در جهت ایفای رسالت انقلابی خود، هر از گاهی این موضوع و موضوعات مشابهی را که میتواند کمینگاه روزنههای رخنه در آرمانهای انقلاب اسلامی باشد در معرض گفتوگوی صاحبنظران قرار میدهد. گفتوگوی حاضر نیز محصول نشست صمیمی با تعدادی از اساتید صاحبنظر در حوزه و دانشگاه است. بازخوانی شیوههای رویارویی خط مقاومت و خط سازش بیتردید یکی از نقطههای کانونی راهبردهای انقلاب در آغاز دهه پنجاه انقلاب اسلامی است که امیدواریم برای فهم ویژگیهای دو خط مقاومت و سازش راهگشا باشد.
از بنیاد تاریخپژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی و رئیس فرهیخته آن حجتالاسلام والمسلمین سید حمید روحانی که اجازه پالایش و استفاده از این متن را در فصلنامه پانزده خرداد صادر کردند، سپاسگزاریم.
فصلنامه پانزده خرداد