ظهور و گسترش نیروهای اسلامگرا یکی از واقعیتهای سیاسی و اجتماعی عصر حاضر است. بیشک مسلمانان فارغ از جغرافیای زیستشان، در تکاپوی هویتطلبی سیاسی بر مبنای نظام اعتقادی و معنایی خویش هستند و در این راه بر حسب مقدورات و محذورات محیطی، سطحی از مقاومت را با نیروهای مخالف خویش به نمایش میگذارند؛ در نهایت با وجود تنگناهای محیطی (شامل عوامل و شرایط)، جنبشهای اسلامی در سطوح مختلف ظهور و بروز مییابند.
البته تحلیل این شرایط بدون توجه به عنصر الهامبخشی انقلاب اسلامی ایران بسیار سخت و حتی غیر ممکن است. رفتار تودههای اسلامگرای جمهوری آذربایجان هم از این قاعده مستثنی نیست آنها هر چند در دوره تکاملی خویش برای تبدیل به یک جنبش رسمی هستند و در این راه فرصتها و محدودیتهای جدی هم دارند ولی روندها بیانگر این است که این حرکت در زمان نه چندان دور به جایگاه معینی از تأثیرگذاری سیاسی- اجتماعی خواهد رسید.
نسخه کامل PDF