«نقطه عطف مبارزات انقلاب اسلامی در مشهد »
حسن شمس آبادی
هم زمان با اعلام همبستگی پزشکان و کارکنان بیمارستان شاهرضای مشهد با انقلابیون و سرنگون کردن مجسمه شاه در محوطه بیمارستان، عده‌ای از مأموران رژیم در ساعت ده صبح بیست و سوم آذر ۱۳۵۷ ضمن شکستن نرده ها آهنی از در جنوبی وارد بیمارستان شدند. آنها با تیراندازی و حمله به بخش داخلی و بخش اطفال به ضرب و شتم بیماران پرداختند. هجوم غافلگیرانه آنها باعث وحشت و هراس بیماران و کارکنان بیمارستان شد. با انتشار این خبر در شهر مردم به سرعت خود را به بیمارستان رساندند و با مأموران که هنوز بیمارستان را ترک نکرده بودند، درگیر شدند. هر چند به علت کثرت جمعیت، مأموران ناچار آنجا را ترک کردند، اما گزارش ها حکایت از تعداد بی شمار مجروحان داشت؛ علاوه بر این به بیماران تألمات روحی وارد شده بود. این حادثه در مشهد بازتاب وسیعی داشت.در این مقاله سعی شده با تکیه بر اسناد برجای مانده و همچنین بهره گیری از مصاحبه های صورت گرفته با افرادی که شاهد حادثه بوده اند، روند وقوع حادثه، واکنش روحانیت و مردم مشهد و پیامدهای آن مورد بررسی قرار گیرد.
