واکاوی ابعاد مختلف روابط ایران و اسرائیل در دوره پهلوی، از جمله مباحث مهم و مورد توجه در تاریخ روابط خارجی ایران است. گستردگی و ابعاد مختلف رابطه با اسرائیل در دوره پهلوی آنقدر زیاد است که تا کنون هیچ مرجع تحقیقی(اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی) حدود آن را معین نکرده اند و شاید هیچ گاه نتوان حدودی بر آن مترتب دانست. عده ای معتقدند که انقلاب ایران و تحولات پسینی آن و همچنین پیش دستی اسرائیلی ها از حتمی شدن سقوط شاه و خارج نمودن کلیه اموال مادی و معنوی و به ویژه اسناد، از مهم ترین دلائلی است که مانع از تعیین حدود این روابط شده است.
در این مقال، نویسنده به دنبال معرفی یکی از منابع اسرائیلی در زمینه روابط ایران و اسرائیل است که بیست و یک سال پس از قطع این روابط توسط اولین سفیر اسرائیل در ایران؛ مئیر عزری نگاشته شده است. این کتاب دو جلدی با تمام ملاحظات و زیرکی هایی که نویسنده به خرج داده، در نوع خود یک کتاب کم نظیر در این موضوع است. از این رو سعی بر آن است به بررسی موضوعات مطروحه در این کتاب پرداخته و مطالب آن، با نگرشی متفاوت به بوته نقد و بحث گذاشته شود.