رحمت‌الله فلاح
اسلام در ماهیت هویتی ملت ترکیه از ارکان اصلی و تشکیل‌دهنده به شمار می‌رود؛ به ویژه در دوره امپراتوری عثمانی این عنصر در پیوندهای ملی و اجتماعی نقش بسزایی داشت. در دوره انحطاط عثمانی هویت‌های منبعث از گرایش‌های ملی گرایانه و اندیشه مدرنیته و غرب‌گرایی باعث شد عنصر هویت اسلامی در عرصه سیاسی امپراتوری تضعیف شود تا اینکه نخبگان اندیشه‌ای امپراتوری عثمانی در راستای نجات امپراتوری از فروپاشی در کنار رهیافت های اسلام‌محور، رهیافت ملی‌گرایی ترک، عثمانی‌گرایی مدارا طلب و غرب‌گرایی را مد نظر قرار دادند. با این حال معماران جمهوریت در ترکیه بعد از فروپاشی امپراتوری، هویت اسلامی ملت خود را از ساختار مفهومی و اجرایی نظام سیاسی کنار گذاشتند اما اسلام‌گرایان پس از سالها مجدداً توانستند جلوه‌هایی از هویت‌گرایی اسلام سیاسی را در سپهر عمومی سیاست و سیاست‌ورزی ترکیه نهادینه کنند که در این نوشتار به این موضوع پرداخته می شود.
