بر اهل بصیرت پوشیده نیست که فرقه‌بازی، دین‌سازی و تشکیل گروه‌های ذی‌نفوذ در تاریخ معاصر ایران و جهان اسلام، بی‌تردید سر در آخور بیگانگان دارد و این‌‌گونه تشتت‌ها و تفرقه‌افکنی‌ها جز کمک به اهداف استعمار نتیجه دیگری نداشته است.
در دو قرن اخیر استعمار برای تداوم سیطره خود بر جهان اسلام و غارت منابع غنی و سرشار مسلمانان مخصوصاً کالای استراتژیک نفت، چند فرقه خطرناک و مزدور را بلای جان سرزمین‌های اسلامی کرده است که در رأس این فرقه‌ها، وهابیت در کشورهای سنی و بهاییت در رکن جهان تشیع یعنی ایران بیشترین نقش را در حفظ منافع استعمار و استبداد و ایجاد نفاق و تشتت در میان مسلمانان ایفا کردند. هنوز قتل‌عام‌ها و فتنه‌افروزی‌های این دو فرقه مزدور در جهان اسلام در حافظه تاریخی ما ریشه عمیقی دارد. پس از تأسیس دولت حقیر و جعلی صهیونیسم در خاورمیانه یعنی قلب سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جهان اسلام، تمامی این فرقه‌ها در خدمت حفظ منافع اسراییل قرار گرفتند و عملاً یک اتحاد ایدئولوژیک و استراتژیک عمیقی بین صهیونیسم، بهاییت و وهابیت در خاورمیانه برقرار شد؛ در حقیقت صهیونیسم عامل جمع این فرقه‌ها در حفظ منافع استعمار در منطقه بود…
