یکی از مسائل مغفول در دوران رژیم پهلوی به خصوص در دوران دیکتاتوری بیستساله رضاخان مسئله انتخابات نمایندگان در مجلس شورای ملی بود. انتخابات در تاریخ ایران، تا قبل از کودتای سیاه رضاخان در سوم اسفند ۱۲۹۹ش و استقرار استبداد مطلق در کشور، سابقه چندانی نداشت و به رغم این که کودکی بود که هنوز به سن ده سال نرسیده بود بارها از فرط فساد دیوانسالاری ایران به حالت اغما رفت. اولین انتخابات در ایران در تاریخ ۲۵شهریور۱۲۸۵ش برگزار شد. اگرچه این انتخابات صنفی بود و نمیتوان عنوان انتخابات به مفهومی که امروز در ذهن ماست بر آن نهاد، ولی نقطه امیدی برای آزادی و استقلال مردم ایران بود. اما مجلس اول هنوز به سن دو سالگی نرسید که توسط محمدعلیشاه به توپ بسته شد و منهدم گردید. تعدادی از نمایندگان به سفارت فرانسه و تعدادی به سفارت انگلیس پناهنده شدند و تعدادی هم به اروپا گریخته و عدهای دستگیر و به تبعید و حبس فرستاده شدند و یک نفر هم کشته شد…