فیشل، بن زوی، آمنون نتصر و … از جمله تاریخ نگاران یهود هستند که پیرامون تاریخ یهود در ایران مقالات و کتاب هایی نگاشته اند، اما یکی از مهم ترین این تاریخ نگاران، حبیب لِوی بوده است، چنانچه مئیر عزری نیز بیان داشته که تاج گوهر نشان تاریخ نگاری را میان ایرانیان یهودی را بایستی بر سر حبیب لِوی گذارد.
نویسنده در این مقاله به دنبال معرفی حبیب لِوی؛ به عنوان یکی از تاریخ نگاران یهود در ایران و نیز بیان رسالت مهم وی از نگارش «تاریخ جهود ایران» است. همچنین در این مقاله کتاب سه جلدی «تاریخ یهود ایران» اثر حبیب لِوی مورد نقد و بررسی قرار خواهد گرفت.در نهایت اینکه، حبیب لِوی اگر چه به ظاهر یک صهیونیست دو آتشه بود اما او نیز همانند سایر یهودیان به سرزمینی تعلق داشت که منافعش در آنجا بود و برای همین به جای استقرار در اسرائیل(ارض موعود)، لسآنجلس را برای زندگی برگزید.