دوره پهلوی و جمهوری اسلامی
مکتب قم با دوره زعامت دینی آیات عظام: حائری یزدی، بروجردی، امام خمینی و مقام معظم رهبری شناخته میشود. در مکتب مذکور، سه گرایش نظارت، وکالت و ولایت فقیه در حوزه اجتماعی وجود دارد که هر یک از این گرایشها نسبت خاصی با امر سیاست پیدا کردهاند.
نویسنده بر این باور است که هر چند هر یک از گرایشهای مذکور فیالجمله از ظرفیتهایی برای تصرف در امر سیاسی برخوردارند، اما در این میان، بیشترین ظرفیت متعلق به گرایش ولایت فقیه میباشد که واپسین نظریه فقه سیاسی شیعه میباشد. بررسی تطبیقی گرایشهای مذکور میتواند تراث تاریخی تعامل فقه و سیاست در دوره معاصر را در اختیار خواننده بگذارد.
نسخه کامل PDF