امام خمینی همواره بر اهمیت و تأثیر راهبردی قیام ۱۵ خرداد ۴۲ تأکید می‌کرد و آن را قیامی اسلامی، نقطه‌ی عطف تاریخ ایران، مایه‌ی رشد و آگاهی مردم نسبت به مسائل سیاسی ـ اجتماعی و مبدأ نهضت ملت ایران شمرده است. قیام ۱۵ خرداد قدرت ستمشاهی را درهم شکست، ماهیت دروغین گروه‌های مدعی مبارزه با رژیم پهلوی را برملا کرد و بسیاری از افسون‌ها و افسانه‌های مدعیان ملی‌گرایی چپ و راست را که از جنبش مشروطیت تا نهضت ملی شدن صنعت نفت، رهبری حرکت‌های اجتماعی را در انحصار خود می‌دانستند، باطل کرد. شهدای مظلوم این واقعه در آن روز با نثار خون خود، راه آزادی و استقلال ایران را برای نسل‌های آینده گشودند و ناشدنی‌ها را شدنی کردند. بسیاری از کسانی که این قیام را تحلیل کردند، معتقدند که رویدادهای بهار سال ۴۲ مقدمه قیام بزرگ سال ۵۷ به‌شمار می‌رود و قیام ۱۵ خرداد از خیلی جهات زمینه‌ساز انقلاب اسلامی در سال ۵۷ بود.
درباره این قیام بزرگ سیاسی ـ مذهبی، هنوز ناگفته‌های زیادی وجود دارد که امیدواریم با باز شدن قفل پستوهای مراکزی که اسناد این قیام و سایر تحولات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران دوران معاصر را به بند کشیده‌اند؛ مخصوصاً مرکز اسناد ریاست‌جمهوری که هزاران برگ از اسناد دارالحکومه‌ی ایران را از دوره‌ی قاجاریه در زیرزمین‌های نمور در شرایط غیرعادی پنهان کرده‌اند و آن را در اختیار محققین نسل‌های آینده قرار نمی‌دهند، ماهیت این نهضت بزرگ بیش از پیش روشن‌تر شود.
