«فیلم سیاه از ایران» را غرب برای توجیه تحریم‌های ظالمانه علیه سفره و سلامت مردم ایران نیاز شدید دارد و برای آن فرش قرمز پهن می‌کند. بازیگر باید ایرانی و با یک سابقه «قابل توجه» باشد! کارگردان باید در «وطن‌فروشی» قسم خورده باشد. داوری باید درس وطن‌فروشی را قبلاً پس داده باشد. بازیگرانی که روی آنتن تلویزیون شهره شدند باید با تبریک به جایزه‌بگیران، بخشی از این جورچین وطن‌فروشی باشند. همه با هم باید هر «هنر»ی دارند به کار بگیرند تا اروپا و امریکا تصویری سیاه از ایران و اسلام را که برای مقاصد تحریم اقتصادی و غذایی و دارویی مردم ایران نیاز دارند به‌دست آورند. این است معنای وطن‌فروشی در زمانه جدید با نقش‌آفرینی لعبت‌کاران عرصه نمایش!