آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانی فرزند آیت‌الله سید مصطفی کاشانی، سال ۱۳۰۰ هـ.ق در تهران متولد شد. در ۱۶ سالگی به همراه پدر خویش در نجف اشرف اقامت گزید و در سن ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد نائل گردید.
با اشغال عراق توسط انگلیسی‌ها در جریان جنگ جهانی اول، با اینکه بیش از ۳۲ سال نداشت، عملاً فرماندهی مجاهدین علیه انگلیسی‌ها را بر عهده گرفت. با تجربیاتی که در جهاد علیه استعمار انگلیس و انقلاب ۱۹۲۰ عراق به دست آورده بود، در بهمن ۱۲۹۹ هـ.ش وارد ایران شد و بار دیگر فعالیت‌های سیاسی خویش را از سر گرفت. با سقوط رضاشاه از سلطنت و ایجاد فضای سیاسی جدید ، فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله کاشانی در آگاهانیدن و رهبری مردم برای کوتاه کردن دست بیگانگان به خصوص انگلیسی‌ها از منابع عظیم کشور، بیشتر شد.
آیت الله کاشانی در بهمن ۱۳۲۷، علاوه بر اعلامیه شدیدالحنی علیه شرکت نفت تظاهرات گسترده‌ای در مخالفت با امتیاز نفت جنوب ترتیب داد. این مواضع آیت‌الله کاشانی علیه شرکت نفت ایران و انگلیس، برای وی بسیار گران تمام شد. بدین‌ترتیب که چند روز بعد به بهانه نقش داشتن در حادثه ترور شاه دستگیر و به لبنان تبعید گردید. بعد از آزادی از زندان با طرح شعار«نفت ایران متعلق به ملت ایران است»، با قرارداد الحاقی گس- گلشائیان به مبارزه پرداخت و با حمایت همه جانبه از پیشنهاد ملی شدن صنعت نفت که به مجلس ارائه شد، شعار ملی شدن صنعت نفت را به سطح عمومی مردم کشاند. وی تا پیروزی ملی شدن صنعت نفت در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹، با صدور پیام‌ها، اعلامیه‌ها، نطق‌های آتشین و با برگزاری میتینگ‌ها، تظاهرات، سخنرانی‌ها و نشست‌های متعدد، نقش مهمی در به صحنه آوردن مردم ایفا نمود.
اقدامات و فعالیت‌های گسترده آیت‌الله کاشانی در حمایت از دولت دکتر مصدق پس از پیروزی جنبش، نقش مهمی در اجرائی شدن قانون ملی شدن صنعت نفت و مبارزه با مخالفان داخلی و خارجی نهضت ایفا کرد. نیروهای استعمارگر و نفتخواران بین الملل با کمک ایادی دست‌نشانده خویش در داخل که همچنان چشم طمع به منابع نفت کشور داشتند، توانستند آن رهبر نستوه را به انزوا بکشانند و راه را برای شکست نهضت و کودتای سیاه «سیا» فراهم سازند. آیت الله کاشانی در ۲۳ اسفند ماه ۱۳۴۰ به ملکوت اعلا پیوست.
