امام خمینی و پایان دادن به یک تبعیض در ماه مبارک رمضان
امام در اولین ماه رمضان اقامت خود در #نجف_اشرف، در سال ۱۳۴۴ بین عموم روحانیان و محصلان #حوزه_علمیه_نجف اعم از #ایرانى، #افغانى، #پاکستانى، #هندى، #عرب و سایر کشورها وجوهى به عنوان مساعدت به طور مساوى تقسیم کرد و به هر نفر اگر داراى همسر بود دو دینار و گرنه یک دینار، که معادل ۲۰ و ۴۰ تومان آن روز ایران بود پرداخت که بازتاب وسیع و شگفتآورى در سطح حوزه داشت و براى مدتى افکار را به خود جلب کرد و در هر مجلس و محفلى از آن سخن مىرفت، زیرا براى اولین بار بود که مرجع تقلیدى در حوزه نجف بین روحانیان ایرانى و غیرایرانى در تقسیم وجوهات فرق نمىگذاشت و همه را به طور مساوى مىنگریست، این در حقیقت نخستین گامى بود که در حوزه علمیه نجف جهت در هم شکستن تبعیض نژادى برداشته مىشد.
این عمل اسلامى و انسانى امام، جایگاه والایى براى او در دل عموم روحانیان و محصلان کشورهاى اسلامى در نجف اشرف به وجود آورد و محبوبیت ژرف و عظیمى را در پى داشت.
محصلان محروم و بىپناه غیر ایرانى بویژه #افغانى و #پاکستانى که سالیان درازى در حوزه نجف به جرم افغانى و پاکستانى بودن تحقیر شده بودند، به امام رو آوردند و او را براى مستضعفان و بىپناهان، پشتیبان و یاور یافتند، از حمایتى که امام با این عمل ارزنده و برجسته از آنان کرده بود، نیرو گرفتند، جرأت پیدا کردند و از آنکه سالیان درازى به جرم ایرانى نبودن تحقیر شده بودند و درست نصف شهریه محصلان ایرانى را دریافت داشته بودند، سخت خشمگین شدند، در مقام اعتراض برآمدند و براى گرفتن حق خود و پایان دادن به تبعیض نژادى در حوزۀ نجف دست به شورش زدند و کشمکش شدید و تندى با اطرافىهاى بعضى از علمایى که در نجف با تبعیض، شهریه مىدادند پیدا کردند و سرانجام آنگاه که امام به جاى تقسیمى گاه و بیگاه، رسماً به شهریه دادن پرداخت و به عموم افراد حوزه بدون تبعیض و به طور مساوى ماهانه داد، دیگر علما نیز ناچار شدند به آن رسم غلط و غیر اسلامى که سالیان درازى بود در آن حوزه حاکم بود پایان دهند و به عموم افراد حوزه به طور مساوى ماهانه بپردازند.
