تصویر روزنامه اطلاعات ۲۷ تیر ۱۳۵۸
تصویر روزنامه کیهان ۲۷ تیر ۱۳۵۸
تصویر روزنامه جمهوری اسلامی ۲۷ تیر ۱۳۵۸
یادداشت اعتراض آیت الله ناصر مکارم شیرازی نسبت به اردوکشی های خیابانی مرتبط با پرونده محمدرضا سعادتی
آیت الله ناصر مکارم شیرازی در یادداشتی در شماره امروز کیهان با اشاره به اردوکشی های خیابانی صورت گرفته از طرف موافقان و مخالفان اعدام محمدرضا سعادتی از تداوم چنین وقایعی ابراز نگرانی کرد و آن را آفتی برای انقلاب خواند. متن کامل این یادداشت با عنوان «من از دادستان کل انقلاب شکایت دارم» (کی ۲۷/۴، ص ۸)
یادداشت آیت الله ناصر مکارم شیرازی
اگر شما هم به دلیل من گوش فرادهید تصدیق می کند شکایتم به جاست.
اساس شکایت از اینجا شروع می شود که آقای دادستان، رونوشت برابر اصل پرونده «آقای سعادتی» را برای همه قشرها و گروه های سیاسی و غیرسیاسی فرستاده. از جوانان دانشگاهی گرفته تا خانواده های شهدا و از شعرا و نویسندگان گرفته تا احزاب سیاسی و حتی حقوقدانان! همه و همه نسخه ای از این پرونده را دریافت داشته اند، جز من!
اینکه می گویم برای همه جوانان فرستاده دلیل روشنی دارد زیرا آن ها به دو گروه تقسیم شدند:
گروهی در خیابان ها به راه افتادند و گفتند «مجاهد اسیر ما آزاد باید گردد».
گروه دیگری گفتند: «این جاسوس بیگانه اعدام باید گردد».
من فکر می کنم همه کسانی که این شعارهای قاطع را می دادند باید پرونده نامبرده را ورق به ورق مطالعه کرده باشند. که حکم قطعی بر آزادی و یا اعدام او را صادر کردند!
وگرنه چطور می توان باور کرد که یک جوان تحصیل کرده دانشگاهی بدون مطالعه پرونده یک متهم، حکم تبرئه یا محکومیت او را صادر کند؟ اما آن گروه از شعرا و نویسندگان که در جرائد خواهان آزادی بی قید و شرط نامبرده شدند آن ها نیز حتماً نسخه ای از این پرونده را ممهور به مهر دادستان، در دست داشتند و الا از آن ها – با آن همه ذوق و ظرافت بعید است – چنین قضاوتی را بی مطالعه کرده باشند. همچنین احزاب و گروه های که به «طرفداری» یا «مخالفت» برخاستند. باتوجه به مغزهای متفکری که آن ها را رهبری می کنند نیز بدون شک بررسی دقیق و همه جانبه ای روی محتوای پرونده انجام داده اند که از آن ها غیر از این انتظاری نیست!
پس معلوم می شود همه این آقایان و بانوان، همه این گروه های سیاسی و غیرسیاسی این پرونده جنجالی را دیده اند جز حقیر و معلوم نیست چرا هنوز نسخه ای از آن برای این جانب ارسال نشده کوتاهی از دادستان بوده یا از پست نمی دانم و به همین دلیل من برخلاف همه آن ها نمی توانم بگویم آزاد باید گردد… یا اعدام باید گردد.
و ناچارم بگویم: «محاکمه باید گردد»… همین و بس ! به هر حال این نخستین بار نبود که گروه ها در مملکت ما به بهانه ظاهراً کوچکی در برابر یکدیگر صف آرائی کردند و تا سر حد روشن ساختن آتش یک جنگ داخلی پیش رفتند. این خود نشان می دهد که انقلاب ملت ما تا چه حد شکننده و حساس است و ما چقدر از توطئه های که دشمن برای ما می چیند و هر روز به بهانه تازه ای گروه ها را رودروی هم قرار می دهد بی خبریم. راستی تعجب می کنم انقلابی که پیش از ۱۵ سال طول کشیده و قاعدتاً باید همه گروه ها در این مدت، در شناخت توطئه های دشمن تجربه کافی اندوخته باشند و با این تجربه ها راه را به روی ضدانقلاب ببندند اینچنین آلت دست دشمنان کردند و بی دفاع در برابر حملات آن ها قرار گیرند.
من نمی دانم آیا در هیچ نقطه ای از دنیا سرنوشت متهمان در خیابان ها، و به وسیله شعارهای داغ و تکان دادن مسلسل ها تعیین می گردد؟ یا همه جای دنیا معمول این است که به سراغ دادگاه ها می روند. اگر بنا باشد در راهپیمایی به «نفع» یا بر «ضد» کسی حکم تبرئه یا محکومیت او را صادر کنیم دیگر چه نیازی به دادگاه ها داریم پس بیایید همه دادگاه ها را برچینیم و به جای محاکمه متهمان دست به راهپیمایی بزنیم که هم فال و هم تماشا!
آیا شجاعت و شهامت و اخلاص انقلابی ایجاب نمی کند که هیچ فرد یا گروهی درباره هیچ کس تعصب بورزد، و هرگاه کسی مورد اتهام قرار گرفت سرنوشت او را به دادگاه عدل اسلامی که طبعاً بی طرف است بسپاریم و نتیجه آن هرچه بود بپذیریم. اگر محکومیت بود با شهامت قبول کنیم و اگر هم تبرئه بود با آغوش باز آن را پذیرا شویم. من فکر می کنم ما در آینده با چنین صحنه ها، بسیار روبرو خواهیم شد. همان گونه که در چند ماهی که از عمر انقلاب می گذرد نیز بر سر بهانه های جزئی لشکرکشی و صف بندی بسیار صورت گرفت و چیزی نمانده بود که به درگیری های خطرناک بیانجامد و اگر پادرمیانی بعضی از بزرگ ترها در این قضیه و آن قضیه نبود کار به جاهای باریکی می رسید. هم اکنون باید بدانیم مسائل فوق العاده مهمی در پیش داریم:
از یک سو سرنوشت قانون اساسی یعنی سرنوشت نسل های آینده و امروز مطرح است. و از سوی دیگر، و به دنبال آن، مسأله انتخاب رئیس جمهوری و وکلای مجلس و سپس تشکیل دولت ثابت و مقتدر به جای دولت موقت که طبعاً نمی تواند چندان نیرومند باشد، در پیش است. آیا تردید دارید که در این لحظات حساس و سرنوشت ساز، این سر و صداها و صف بندی ها و لشکرکشی ها – به هر حسابی باشد – کانال هایی انحرافی محسوب می شود و توطئه ای است از ناحیه دشمن که آگاهانه یا ناآگاهانه در آن درگیر می شویم؟!
الان مرزهای ما به شدت متشنج است و دشمن هر روز دست به تحریک، توطئه، خرابکاری، و کشت و کشتار تازه ای در این مرزها می زند. ما به قدر کافی مسأله برای فکر کردن داریم، به قدر کافی میدان مبارزه در برابر روی ما هست، نباید مسائل تازه ای برای خود بیافرینیم و جبهه های جنگ تازه ای بگشاییم.
بیایید به خون های شهیدان راه حق و آزادی سوگند یاد کنیم که با واقع نگری در همه مسائل راه را بر ضد انقلاب ببندیم و توطئه ها را در نطفه خفه کنیم. خدایا به ملت فداکار ما در این دقایق سرنوشت ساز هوشیاری و اخلاص انقلابی و بیداری و آگاهی برای شناخت توطئه ها مرحمت بفرما!.
ممانعت اعضای وابسته به حزب دموکرات از استقرار پاسداران در پاسگاه مرزی سرو
به گفته جمشید حقگو، استاندار آذربایجان غربی، تعداد زیادی از کردها که هنوز به روشنی معلوم نیست از خارج وارد شده اند و یا از داخل تجهیز شده اند، اطراف پاسگاه ژاندارمری سرو را گرفته اند و چون دل خوشی از استقرار پاسگاه در این منطقه ندارند اظهار کرده اند که نمی خواهند پاسداران در پاسگاه مستقر شوند درگیری میان کردهای مسلح و نیروهای اعزامی کمکی از ارومیه در منطقه نازلو انجامید که بر اثر آن یک بالگرد ژاندارمری آسیب دید؛ هر چند خلبان و بالگرد، هر دو سالم به زمین نشستند.
(خا۲۹/۴، ش۱۲۱، ص شهرستان)
اولین نطق رئیس جمهور جدید عراق
صدام حسین، رئیس جمهور جدید عراق، در اولین نطق خود از زحمات حسن البکر، رئیس جمهور پیشین این کشور، قدردانی کرد و علت کناره گیری وی را وضع مزاحی او عنوان کرد. وی گفت که این تغییر در کادر رهبری عراق فقط نوعی تغییر بین دو عضو بود و هیچ گونه تغییری در برنامه های قبلی داده نخواهد شد و راه سابق ادامه خواهد یافت. (کی۲۷/۴، ص۱۲)
