پیام تسلیت مقام معظم رهبری به‌مناسبت ارتحال مرحوم حاج احمد خمینی در اسفند ۱۳۷۳
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم
انالله واناالیه راجعون
سرانجام پس از هفته‌ای اندوهبار و سرشار از اضطراب و نگرانی، بار سنگین مصیبت فرود آمد و دل امت وفادار، دستخوش طوفان غم و محنت گشت.
یادگار امام و فرزند دلبند و عزیزترین کس او، دنیای فانی را وداع گفت و چهره محبوب و آشنای مردم و غم‌خوار کشور و انقلاب و خدمتگزاری صدیق برای هدف‌های امام عظیم راحل، و اندیشه‌ای روشن و چشمی تیزبین، در خدمت نظام اسلامی، کشور و ملت و دوستان و دوستداران خود را ترک کرد و ایران اسلامی را به عزای خویش نشانید.
در دوران پرحادثه انقلاب، مرحوم حجه‌الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی یکی از مؤثرترین عناصر در جریانات کلی کشور و انقلاب بود. او برای رهبر کبیر انقلاب فرزندی مهربان و در عین حال، مشاوری امین و یاری دیرین، و سربازی فداکار، و مدیری گوش بفرمان، و کارگزاری لایق و کار آمد بود. امام بزرگ ما بارها محبت پرشور و اعتماد عمیق و تحسین قلبی خود نسبت به این فرزند خاضع و مطیع خود را بر زبان آورده بود و نزدیک‌ترین‌ها، گواهی صادق آنچنان پدری را، در حق پسر یگانه‌اش، از آن زبان پرهیزکار شنیده بودند.
در طول سال‌های انقلاب چه بسیار گره‌ها، که به دست او گشوده شد و چه بسیار کارهای بزرگ که به تدبیر او انجام گشت. از این‌ها برتر نقش این عنصر پرتلاش و پرتوان در حراست عاشقانه از سلامتی جسمی و آرامش خاطر امام بزرگوار بود. بی‌شک سلامت و توان جسمی وقدرت کاری آن قائد عظیم‌الشأن در دوران پرمخاطره ده ساله، با وجود کهولت سنی و بیماری قلبی، در میان عوامل و اسباب عادی از همه بیشتر به ابتکار و مراقبت و پیگیری دلسوزانه این فرزند مهربان، وابسته بود. ملت ایران از این بابت بسی مدیون این عزیز فقید است .
تاریخچه خدمات ارزنده آن مرحوم به دوران پس از پیروزی منحصر نمی‌شود. نقش ایشان در دوران مبارزات ملت ایران نیز برجسته و فراموش نشدنی است، و هر چه زمان به مقطع پیروزی انقلاب اسلامی نزدیکتر می‌شود این نقش و سهم صاحب آن، بزرگ‌تر و روشن‌تر می‌گردد. و چون فاصله زمانی، میان فقدان فاجعه‌آمیز مرحوم آیت‌الله حاج‌سیدمصطفی خمینی فرزند بزرگ و نام‌آور امام، و روزهای بازگشت رهبر کبیر انقلاب به کشور فرا می‌رسد، نقش مرحوم حاج‌سیداحمد آقا در قضایای انقلاب، وضعی استثنایی و منحصر به‌فرد می‌یابد.
بی‌شک در آخرین ماه‌های دوران نهضت، هیچ‌کس در رابطه با امام بزرگوار نقشی تا بدین حد بزرگ و مؤثر از خود بروز نداده است. تلاش بی‌وقفه و پروانه‌وار ایشان در کنار مشعل فروزان وجود امام عزیز رضوان‌الله علیه، بسی برکات را منشأ گشته و بسی دشوارها را آسان نموده است.
اکنون این یادگار امام از میان ما رفته و ما را در فقدان خود، مهموم و مغموم به‌جا گذاشته است. شکوه این غم جانکاه را به پیشگاه صاحب و مولای خود حضرت بقیه‌الله‌الاعظم می‌بریم. و از او دعا برای صبر و تسلی می‌طلبیم و در عین حال نخستین تسلیت را هم به او می‌گوئیم.
تسلیت بعدی به مادر داغدار و محنت کشیده‌ای است که بار سنگین مصائب بزرگ بر دل او سنگینی می‌کند، و نیز همسر گرامی و فداکار ایشان و به خانواده معظم و بیت معزز حضرت امام راحل، بویژه فرزندان گرامی این عزیز و بالاخص به یادگار برومندش جناب حجه‌الاسلام حاج‌سیدحسن خمینی و نیز به عمومی بزرگوارشان جناب حجه‌الاسلام و المسلمین آقای پسندیده و دیگر خاندان‌های وابسته و به همه ملت بزرگ ایران و به همه مسلمانان جهان تسلیت می‌گویم.
خداوند روح آن مرحوم را مشحون از رحمت و فضل خود قرار دهد و او را با اولیائش محشور فرماید. آمین رب العالمین.
جمعه ـ بیست و ششم اسفندماه۱۳۷۳ سیدعلی خامنه‌ای
