پس از برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در سال ۱۳۵۰ش، طرح تغییر تقویم از هجری شمسی به شاهنشاهی قوت گرفت . و در اسفند ۱۳۵۴ مبدأ تاریخ از هجرت پیامبر از مکه به مدینه به تاجگذاری کوروش تغییر یافت. پذیرش چنین امری در کشوری مسلمان با واکنش‌ها و بازتاب‌های منفی از سوی جامعه مواجه شد و حتی مردم به پیروی از علما و روحانیون در ابتدا از پذیرش چنین تقویمی سرباز زدند.
آیت‌الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی نخستین مرجعی بود که نسبت به این تغییر واکنش نشان داد. ایشان بلافاصله پس از تصویب تغییر مبدأ تقویم، نامه‌ای به عبدالله ریاضی رئیس وقت مجلس شورای ملی و جعفر شریف‌امامی رئیس وقت مجلس سنا نوشت و الغای تاریخ هجری شمسی را موجب تعجب و نگرانی مسلمانان دانسته و این کار مجلسین را توهین به اسلام و صاحب شریعت تلقی کردند: «اقدام ناگهانی مجلسین در تصویب این قطعنامه توهین به اسلام و صاحب شریعت مقدسه و خلاف انتظار جامعه مسلمان ایران است … و قابل تحمل نیست…» . همچنین امام خمینی به کار گیری آن را حرام اعلام و این کار را موجب تضعیف اسلام و محو اسم آن قلمداد کردند .
پس از سقوط دولت آموزگار و اوج‌گیری قیام مردم، جعفر شریف‌امامی پس از تشکیل دولت موسوم به آشتی ملی! کوشید تا نظر مذهبی‌ها را جلب کند. بنابراین تقویم شاهنشاهی را در ۵ شهریور ۱۳۵۷ش لغو کرد و عمر استفاده از تاریخ ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی به سه سال هم نکشید.
