یکی از بدعت‌ها و شیطنت‌های دولت یازدهم و دوازدهم این است که جناب رئیس جمهور و برخی از افراد باند او در فرصت هایی جای انتقاد کنندگان از اوضاع بلبشوی اقتصادی و اجتماعی کشور می نشینند و از مشکلات اقتصادی و زندگی نابسامان مردم حرف می زنند و خرده می گیرند. حتی چند سال پیش جناب رئیس جمهور در سخنرانی خود در حضور مقام معظم رهبری درباره مشکلات کشور داد سخن داد و پیشنهادهایی را انشاء کرد که باید چنین بشود و چنان بشود. پس از سخنان او مقام رهبری اظهار کردند که مخاطب این سخنان آقای روحانی که «این کار باید بشود، آن کار باید بشود» خود او است که باید انجام دهد، نه هیچکس دیگر.
این شگرد جناب رئیس جمهور برگرفته از شیوه و نیرنگ دزدهاست که هنگام فرار، رساتر از همه فریاد می زنند: دزد را بگیرید! تا دزد شناخته نشود.
اکنون آقای رئیس‌جمهور پیشاپیش مردمی که از فشار گرانی و تورم و آشفتگی اقتصادی و بیکاری و بی‌مسکنی به ستوه آمده‌اند، با صدای رسا و گوش خراش فریاد می‌زند که کوتاهی در برابر گرانی و تورم و گرفتاری اقتصادی مردم پذیرفتنی نیست. گویا او نبوده که در هفت سال گذشته ایران را به مدت هفتاد سال عقب برده و ملت ایران را به روز سیاه نشانده است. او با این شگرد بر آن است چهره خود و همدستان برجامی خود را پنهان سازد و بلاهایی که بر سر ایران آورده‌اند پوشیده دارد، غافل از اینکه طبل رسوایی او در بام عالم به صدا درآمده و ناتوانی‌های او به عنوان شاه سلطان حسن برجامی شاه سلطان حسین صفوی را روسفید کرده است .
سیدحمید روحانی ۹۹/۳/۲۷
