↙️این سند که توسط «اداره کل سوم» ساواک – مسئول اصلی سرکوب مخالفان داخلی – تهیه شده است، گواهی بر هراس و حساسیت شدید رژیم پهلوی نسبت به کوچکترین فعالیت‌های مرتبط با نام و یاد امام خمینی است.
باتوجه به این گزارش می‌توان دریافت:
۱. حضور نمادین در بطن جامعه: وجود تصاویر امام خمینی میان کسبه و مردم عادی در شهرهای مهمی چون قم، نشان‌دهنده شکست سیاست رژیم در حذف نام ایشان از حافظه عمومی بود. این اقدام، یک مبارزه مدنی آرام اما پرمعنا به شمار می‌رفت. قلم‌های حاوی عکس امام، ممنوعیت‌ها را به سخره می‌گرفت و حضور ایشان را در قلب تپنده اقتصاد سنتی، یعنی بازار، تثبیت می‌کرد.
۲. عکس‌های کوچک (تکثیر سریع و آسان): عکس‌های کوچک، کلاسیک‌ترین و مؤثرترین ابزار برای حفظ ارتباط بصری مردم با رهبر خود بود. این عکس‌ها به دلیل حجم کم:
✖️ به سرعت و به صورت مخفیانه دست به دست می‌شدند.
✖️به راحتی در منازل، کیف پول، لای کتاب‌های درسی یا مذهبی پنهان می‌شدند.
✖️ به عنوان یک ابزار هویت‌بخش و نشان‌دهنده تعلق خاطر به نهضت عمل می‌کردند.
🔺این سند به روشنی نشان می‌دهد که این استراتژی مردمی، فراگیر و کم‌هزینه، چنان در تار و پود زندگی مردم نفوذ کرده بود که ساواک با تمام توان امنیتی خود، تنها می‌توانست آن را گزارش کند، اما قادر به ریشه‌کن کردن آن نبود. همین باور و وفاداری بود که در نهایت، زمینه را برای پیروزی انقلاب فراهم آورد.
