امام به محض آن که نهضت خویش را آغاز کردند، بی‌درنگ با به صدا درآوردن خطر صهیونیسم با این ترفند دشمن به مقابله برخاستند و با همه نیرو کوشیدند آنچه را که مسلمانان‌ها در طول چهل سال اشغال فلسطین، گم کرده بودند، به آنان باز گردانند و جنبه اسلامی فاجعه فلسطین را به مسلمان‌های جهان یادآور شوند.
امام در نخستین روزهای قیام خود علیه تصویبنامه انجمن‌های ایالتی و ولایتی خطر صهیونیسم را به توده‌های مسلمان گوشزد کردند. امام از آذر ماه ۱۳۴۱ش. تا روزی که به ملکوت اعلی پیوستند هیچ‌گاه از بازگو کردن خطر صهیونیسم و اشغالگران فلسطین غفلت نورزیدند .
در این راه در بیشتر پیام‌ها و سخنرانی‌های خود برای آگاه کردن مسلمان‌ها به این حقیقت که مسئله فلسطین تنها به عرب‌ها و مردم فلسطین مربوط نمی‌شود، بلکه به همه مسلمان‌ها بستگی دارد، کوشیدند.
امام در سخنرانی‌های خود سعی کردند که خطر صهیونیسم برای اسلام و مسلمان‌ها بازگو کنند و به توده‌های مسلمان بباورانند که جریان فلسطین یک جریان اسلامی است و خطر صهیونیسم نیز برای همه کشورهای اسلامی و ملت‌های مسلمان است نه تنها برای ملت عرب.
سرانجام امام با اعلام روز جهانی قدس به توطئه چهل ساله استکبار جهانی جهت جدا کردن جریان فلسطین از اسلام پایان بخشیدند و سرنوشت فلسطین را با سرنوشت مسلمانان جهان پیوند زدند.
