شرح مبارزات مرحوم آیت‌الله شیخ محمدباقر رسولی رشتی
میثم عبداللهی
آیت‌الله شیخ محمدباقر رسولی رشتی از علما و مجتهدین صاحب‌نام گیلان در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی بود. ایشان در حوزه علمیه نجف نزد مراجع تقلید و بزرگان بسیاری درس خواند و به اجتهاد رسید. در پایان تحصیلات، به رشت بازگشت و به تدریس علوم حوزوی و تبلیغ دین پرداخت. او در مسجد بادی‌الله رشت نماز جماعت اقامه می‌کرد و به درد دل مردم گوش می‌داد. در زمان نهضت اسلامی جنگل از دوستان میرزاکوچک و از مجتهدین طرفدار نهضت بود که از نهضت حمایت کرد.
همزمان با شهادت میرزاکوچک و آغاز گسترش یافتن دامنه دیکتاتوری رضاخان بر ایران، بسیاری به کنج عزلت خزیدند و ادامه مبارزه سخت شد. ولی آیت‌الله رسولی در میانه میدان ایستاد و به طور جدی به مقابله با کژی‌ها پرداخت. ایشان، تیغ تند اعتراضات خود را به دربار و اطرافیانش معطوف کرد و مبارزاتش را دنبال کرد. وی در دوره ششم مجلس شورای ملی کاندیدا شد تا مبارزات را از داخل رژیم یعنی از تریبون مجلس شورای ملی پیگری کند. اما خواست رژیم رضاشاه و نیز کنسولگری انگلیس بر رأی نیاوردنش بود؛ پس این انتخابات به صحنه کارزار بزرگ مردم رشت به رهبری آیت‌الله رسولی با عامل وقت رضاشاه در گیلان یعنی فضل‌الله زاهدی بدل شد. این درگیری از ابتدای سال ۱۳۰۵ شروع شد و تا پایان این سال ادامه داشت و در سطح ملی این رژیم را به چالش کشید و در نهایت با درگیری خونینی به پایان رسید.
بعد از این آیت‌الله رسولی مدت‌ها در تبعید و زیر نظر قرار داشت. بعد از آن به اجبار به تهران رفت و در آنجا ساکن شد. ایشان در زمان نهضت ملی نفت به رهبری آیت‌الله کاشانی، بار دیگر کاندیدای مجلس شد ولی باز مثل قبل، خواست دربار بر خواست مردم چربید. ایشان در مدت عمرش هرگز از مبارزه دست نکشید و همیشه برای احیای اسلامی تلاش می‌کرد.
